თემურ ჩხეტიანის პოეზია ქვეტექსტების პოეზიაა - მისი ლექსების გარეგნული სისადავისა თუ „სიმარტივის“ მიღმა უაღრესად ღრმა სათქმელი, რთული და მრავალნიშნადი ქვეტექსტები იმალება. მათთვის ნიშანდობლივია პოეტური მეტყველების მაღალი კულტურა, რაც ზომიერებასა და თავშეკავებულობაში, ზუსტ და ლაკონიურ პოეტურ სახეებში, ძლიერი ტრაგიკული განცდის ობიექტივიზაციაში, ინტიმურ-პერსონალური ემოციის ერთგვარ იმპერსონალიზაციაში გამოიხატება. ჩხეტიანის პოეტური განცდები არასდროს არაა გულისამაჩუყებლად თუ „მომაყირჭებლად“ სენტიმენტალური. აქ ვერსად შეხვდებით პოეტური სამკაულებით თვითმიზნურ გატაცებას და „კეკლუცობას“ თუ გაცვეთილ მეტაფორებს. თემურ ჩხეტიანის პოეტური სახეები პარადოქსულობამდე მოულოდნელი და „ცინცხალია“, საკუთარი მხატვრული ფუნქცია გააჩნიათ და ლექსის მთლიანი მხატვრული ქსოვილის ორგანულ ნაწილებად გვევლინებიან.
- მარადმწვანე
- I. ის
- ვაშლის ყვავილი
- ყორანი
- ახალი იონა
- ლოდი, ცხვარი და სახლიდან წასული
- ციკლიდან „ველის შროშანი“ - უდაბნოში
- ველის შროშანი
- მეთერთმეტე ჟამის მსახური
- ხელში აღებული ქვა
- გზა
- ტრიპტიქი
- დაბრუნება
- ფსალმუნი – 2000
- ღია კარი და დახურული კარი
- სტუმრები
- დროის ერთი კონცეფცია
- ფიქრი და ფურცელი
- ერთადერთი სარკმელი
- პოეზია
- თებერვლის ფურცელი
- მარცხნიდან მარჯვნივ
- ინტერესები
- უადრესატოდ
- ფერფლი
- ყვითელი ჩაიდანი ღუმელზე
- ლექსები
- თუნდაც იმავე დღისთვის
- წეროები
- ფოტო
- ვის სად და რატომ
- ქალთევზა
- CAMEL
- გაუქმებული სიზიფე
- ზავი
- თეთრი ფურცელი
- III. ჩარჩოები
- ასე თუ ისე...
- ოთახი
- მოწყენილობა
- * * * (მე აქ არასდროს არა ვყოფილვარ…)
- იანვარი
- ყველაფრის მკურნალი დრო
- * * * (დაე, მოვიდეს გაზაფხული…)
- ჩარჩოები
- ღამურები
- წასვლამდე
- * * * (ამ შემოდგომას…)
- სხვა ფანჯარა
- ნელა დაუყვა კიბეს
- * * * (კარგა ხანია, გადაიღო…)
- * * * (ნოემბრის მერე ზამთრისათვის იღება კარი…)
- მამა
- შემოდგომისა
- * * * (რა საჭიროა ვინმე სხვა?…)
- წუთისოფელი
- * * * (ვინ იცის, შავო ღრუბელო…)
- IV. თიხის ლარნაკი
- ტალღა
- თვალები
- ორნი ერთად - (ანუ კიდევ ერთხელ სიყვარულზე)
- ლომბარდი
- მაისი ისევ წვიმიანია
- პატარა ხიდი
- * * * (ეს ყველაფერი ხდება შემდეგ…)
- თიხის ლარნაკი
- ათვლის წერტილი
- უკანასკნელი ნაპირი (უცნაური ოდისეა)
- სამი სიზმარი და ერთი ცხადი
- მოქცევა
- შებრუნებული ძილის სიზმარი
- ყინვიანი იანვარი
- ბუნიობა
- ბროწეულის ყვავილი
- ქოხი
- დაუმთავრებელი ამბავი
- წყურვილი
- V. სიჩუმე
- კედლის მხატვრობა
- ალიბი ყველასათვის
- ღამის პეპლები არ მოფრინდებიან
- არა მხოლოდ ასაკის გამო
- * * * (ვიცი, ახლო ხარ…)
- ბალახის სიმაღლე
- სახლი ქუჩის გადაღმა
- ქვად რომ ვიქცევი
- ნაშუადღევი
- კარი
- ჩრდილების თეატრი
- * * * (უცხონი არიან ეს დღეები…)
- სიზმარი
- ქანქარა
- სკამი
- უცხო
- ლაქა
- ქოთნის ყვავილი
- მამას დაბადების დღე
- გარდაცვლილთა მოხსენიების დღე
- მუზეუმი I
- მუზეუმი II
- მუზეუმი III
- VI.პერიფერია („დღესაც ვიხსენებ პატარა ქალაქს...“)
- ბოლოქანქარები წვიმაში
- ანტაგონიზმი
- ზაფხული
- * * * (დღესაც ვიხსენებ პატარა ქალაქს…)
- ერთი დღის ერთი სურათი
- თამაშის წესები
- დალტონიკები
- ზღვის მაშვრალნი
- ხის უძრავი სკამები
- სატვირთო ავტომანქანები
- ქალი სარკმელთან
- მცდელობა
- სახლი
- ივლისი
- ისევ დაღლილობის გამო
- ყანა, ვენახი, ძროხა...
- ნაქირავები ბინები
- მანჰეტენი ეზოში
- „უნგრული რაფსოდია“
- VII.minimals („ნუ ერიდები გამეორებას...“)
- ორიოდე სიტყვით
- სათვალე წიგნზე
- ჰაიკუს მცდელობა
- VIII. ფოთოლცვენა
- წერილი თბილისელ მეგობარს, რომელიც ახლა, იქნებ, არც არის თბილისში
- აღმოსავლეთის ექსპრესი
- ბუდე
- ორეპიგრაფიანი ტექსტი
- პაიკი a2-დან
- ჰობი, ანუ ინგლისურად სათარგმნელი წერილი
- ფოთლების პასიანსი
- სქოლიო
