ლექსები, წერილები, დღიურები

დეტალურად

ლექსები, წერილები, დღიურები

ტერენტი გრანელი

გამომცემლობა ლითერასი

პოეზია

სერია ქართული კლასიკა

კალათაში დამატება

ანოტაცია
სარჩევი

ტერენტი გრანელის თხზულებათა მეორე ტომში ლექსებთან ერთად შეგიძლიათ წაიკითხოთ პოეტის დღიურები და მეგობრებისადმი მიწერილი პირადი წერილები. როგორც პოეტურ, ისე პროზაულ ნაწერებში იკვეთება ერთი და იგივე სახე - სევდიანი, ხელმოკლეობისა და ავადმყოფობისაგან გატანჯული პოეტი, რომელიც ლექსებს შეხიზვნია, ლექსებია მისი ერთადერთი იმედიც და დროებითი სიმშვიდის ნავსაყუდელიც.

ყდა
თავფურცელი
ლექსები

მთვარე ფოთლებიდან
ყვავი ხელოვანთა სასახლის ბაღში
* * * (ვწევარ და ვფიქრობ და კედელს ვუმზერ)
* * * (არ მგონი, ჩემში ცეცხლი რომ დაქრეს)
* * * (მივსდევ ქარიშხალს და უფრო ლანდებს)
თოვლიანი სამარე
ქალაქის ბაღი
ირას
ჩიტი
მისტერია
ვედრება
* * * (შენ მიცქერ მტრობით)
* * * (მე ეს ოცნება ყოველთვის მსდევდა)
მოგონების ქსელი
* * * (მე ისევ ცისფერ სამყაროს ვეძებ)
* * * (ოქტომბერია და მოდის ნისლი)
ნაჩვევ ადგილას
მოგზაურობა თბილისისაკენ
* * * (დღე ნელა მიდის, არ ვიღუპები)
* * * (ნელა ქრებიან სულის ლანდები)
პოეზია
ოცნება
* * * (ქარის სუფევა)
* * * (ცა იღრუბლება, მოდის ავდარი)
* * * (ეს ოცნება სარკესავით ელავს)
* * * (ისევ წინ მიდის პოეტის მკერდი)
სონეტი
* * * (დაო, არ ვიცი რისთვის მებრძვიან)
* * * (ვიგონებ ალერსს და დღეებს განვლილს)
* * * (ახლაც მახსოვს ზოზია)
* * * (ირგვლივ ეყარა ვარდის კონები)
ადგილი
შემოდგომა მინდვრებში
* * * (ფიქრი დაეშვა მაღლიდან დაბლა)
მთაწმინდა
ძვირფას დებს
* * * (ჰა, საღამოა, შუქი ინთება)
* * * (მე სად გეძიო: თოვლში თუ ქარში)
* * * (ახლა საღამო ხომ ცისფერია)
გული თბილისისათვის
სევდა
მთაწმინდიდან
სიჩუმე და სიბნელე
* * * (მარტო ვარ, არ მეძახიან)
მოგონება შორეულზე
მეგობარს
* * * (მიჰქონდა ბედი სევდიან წამებს)
დილა მთაზე
* * * (შემეძლო მეტის მოცემა)
* * * (დღეს გუშინდელი ფიქრი დავშალე)
ცხოვრება
* * * (მსურს მივიძინო ახლა ცოტა ხნით)
* * * (ნელა მივდივარ, გული მკვდარია)
* * * (მივყვები მარტო ამნაირ იღბალს)
საიდუმლო მისალმება ჭლექიან სამრეკლოს
* * * (ასე თეთრია ეს ჩემი ფიქრი)
* * * (ეს ქარი ვიღაც დაღუპულს ეძებს)
* * * (დღე მდუმარეა, მე შენ მოგელი)
* * * (ელავს ზეცა და ღრუბლები შავი)
* * * (დგას ძველებურად)
* * * (ისევ დაბნელდა, მიდის დღე სწორედ)
* * * (ისევ მიწა და მდუმარე სივრცე)
* * * (ვგრძნობდი ანთებას)
* * * (არავინ არის, გული დაობლდა)
* * * (ჩემს წინ აუზის მღვრიე წყალია)
* * * (ალბათ მოვა დრო - შენც აინთები)
მატარებლიდან (შენ ერთხელ გრიგალს)
ჩემს დებს
ღამე გლეხთა სახლში
სონეტი
* * * (აჰა, მგოსნებო!)
* * * (ქრიან ფიქრები, თეთრი და შავი)
გარინდება
* * * (ქარი ფოთლებთან ისევ თამაშობს)
* * * (ისევ თეთრია სივრცე)
ცისფერი სიშორე
* * * (ისევ ელვარებს დარდები გულში)
ძვირფას ქალს
ფიქრები ნაძალადევში
* * * (ისევ ბაღში ვარ, მზიანი დღეა)
* * * (ეს შავი ფიქრი დაღუპვას უდრის)
* * * (მოვიდა ღამე - ასე აშკარა)
* * * (ახლა შორიდან ვიგონებ ქუჩებს)
* * * (შენ ისევ დაღლილ თვალებს ისველებ)
* * * (ახლა სადღაც შორს ქრიან ქარები)
ხმები ოთახიდან
აკაკის
* * * (ისევ ღამეა, ისევ ლანდია)
* * * (მწყურია ღამე და მოსვენება)
* * * (დღეს იმედები ისევ ქრებიან)
ზამთრის ბარელიეფი
* * *(ახლა ასეა, რა იყო წინათ)
* * * (დღეები ქროდნენ)
* * * (დგას აკაცია, ახლოა ნუშიც)
ქარები
* * * (დუმილია და მარხავენ ცხედარს)
SILENTIUM. სიჩუმის ყვავილები
* * * (ახლა მძიმეა ეს ბედისწერა)
* * * (ახლა არ ვდარდობ, გათავდა, მორჩა)
* * * (ისევ ლექსია ჩემთვის ნუგეში)
* * * (ნოემბერია და ოდნავ ცივა)
თეთრი ფიქრებიდან
ცხოვრება
ვარსკვლავი, რომელსაც მე ვუმზერ
* * * (გარშემო დგება მზიანი სივრცე)
მატარებლიდან
* * * (თეთრი დღეები ჩემს წინ ქრებიან)
* * * (ძველი ფიქრები ისევ დგებიან)
* * * (დე, იყოს ქარი, არ შევწუხდები)
* * * (ქარმა ხომ ბევრი ფიქრი დატოვა)
* * * (ჩემი იღბალი გრიგალს დაჰქონდა)
ირას
სოფლის სიჩუმე
* * * (დღე მზიანია, ეს ქარი ჩადგა)
* * * (ცა - ლაჟვარდი, დედამიწა - კუბო)
* * * (გათავდა, მორჩა, მიწაზე ვრჩები)
ზამთრის არია
* * * (შენ ხედავდი მაღლობს)
შემოდგომის მოლოდინში
მონოლოგი უდაბნოს ყვავილებზე
* * * (დილიდან იბრძვის მძიმე ქარები)
* * * (რა ვქნა, გრიგალში გული ვიტკინე)
* * * (ღამე ასეთი, მაღალი სივრცე)
* * * (ახლა ეს ფიქრი შენსკენ არ მოდის)
* * * (შენ იმედები ალბათ გაგიარს)
ბლაგოსლოვაკის სასაფლაო
* * * (დღე ნელა მიდის)
* * * (ეს ყველაფერი ჩემზე ითქვა)
* * * (ღამე და ქარი)
მთვარე დღის სამ საათზე
კვირის ნისლები
* * * (დღეს ნოემბრის შაბათია ჩუმი)
* * * (ამნაირ ბედზე ვნაღვლობ)
* * * (მე ქუჩაში ვარ, ისევ ღამეა)
* * * (შენ ტირილს ისმენ)
* * * (არ მინდა საგნის დასახელება)
* * * (ისევ შორეულ საგანს ვითვისებ)
* * * (საღამოა, მოიღრუბლა ზეცა)
* * *(უმანკო ცრემლი დამეცა გულზე)
ლექსი თოვლზე
* * * (ჩემს თვალწინ ქარმა გადაიარა)
* * * (მე ვატყობ, ქარი უფრო გამეფდა)
ყაზარმაში
ნავთლუღი
* * * (შორს მიდიოდა ღრუბელი ლეგა)
დღე უზრუნველი
გაზაფხული
საბურთალოზე
ღამის სტრიქონები
ბავშვების ხმაური ავადმყოფობის დროს
სულის ცეცხლი
* * * (ახლა მარტო ვარ და მე ვსაუბრობ)
* * * (ნელა მივდივარ და წინ ბაღია)
* * * (ქარში ერია)
სიშორის ცეცხლი
ცისფერი
* * * (და იყო მეტი გამოცოცხლება)
სასახლის ბაღი
შენ
მე
ძვირფას მეგობარს
* * * (ქარიშხალს უნდა გული დასეროს)
* * * (ასე მძიმეა შიში სიკვდილის)
მგლოვიარე სერაფიმები
* * * (არ შემიძლია და მე ავად ვარ)
* * * (ალბად წვიმას ქარიშხალი დაძლევს)
* * * (გუშინ ცხელოდა, დღეს სიცივეა)
ნისლიანი ბაღი
* * * (იყო საღამო და მომაგონდა)
* * * (ნელა მივდივარ ბაღში)
* * * (ელვარებს მზეზე ნატეხი სარკე)
* * * (რა ვქნა, არა მყავს დედა)
მე და ის
* * * (დღე გაივლის ნელა)
* * * (არ მახსოვს, მაშინ ვის დავუძახე)
„MEMENTO MORI“
ნავთლუღი (ნელა ღამდება)
* * * (დღეა ასეთი დიდი)
* * * (ეს მოგონება იმ დღიდან ელავს)
* * * (ვზივარ და ახლა წიგნია ირგვლივ)
ხსოვნის სიმაღლე
* * * (ეს არე ისევ შავი არეა)
* * * (ამ ხალხის ქება არ მიხარია)
* * * (ქვის ქანდაკებას ვუმზერ)
მკრთალი სილუეტი
* * * (წვეთავდა წვიმა)
ზეცა
* * * (ჩანს სამიოდე ჯირკი)
* * * (თეთრი წამები ისევ მიჰქრიან)
ფიქრები სიშორეზე
სადღაც შორს
ფერისცვალება
* * * (ისევ ვიგონებ შორეულ წამებს)
* * * (ქარი ეწვია ყვავილს)
სონეტი დედინაცვალს
* * * (გათენდა, ვაღებ დაკეტილ კარებს)
ქალი, რომელიც ცხოვრობს ეკლესიის ეზოში
* * * (შეიძლება, მე ადამის ძე ვარ)
ალლიდი ოტტო
* * * (რა ვქნა, დავდივარ, ასე დამწვარი)
უიმედო სივრცეები
გემი
ლოდინი ბედის
* * * (ხე შორეული ისევ იქ იცდის)
* * * (ისევ დავდივარ ზუგდიდის ბაღში)
* * * (სადღაც სდუმს მთები, სადღაც ნისლია)
* * * (მიწას ვშორდები, ზეცა მიტაცებს)
პუშკინის ბაღი
* * * (რა ვქნა, ცხოვრებას ვერ ვუღალატე)
* * * (იქით ველია)
თბილისს
ვაკედან
* * * (ახლა ერთია გლოვა თუ ზარი)
საქართველო
* * * (როგორც ყვავილი)
* * * (მთა ცისფერია)
* * * (ისევ სიკვდილის შიში)
ბაქო
* * * (არიან ირგვლივ)
* * * (ისევ ციხეა და გული კვდება)
* * * (ფანჯრიდან ვხედავ შორეთს ცარიელს)
* * * (ხომ სიბნელეა სინათლის იქით)
* * * (ჩემი ოცნება გაქრა)
* * * (აგერ მიწაზე ცხრილია)
* * * (ვარდი ან ია)
* * * (მწუხარების ზღვა ირგვლივ)
საავადმყოფო
* * * (გული გამითბეს მზიან დარებმა
დედმამის და ნათესავების მოსაგონარი
გათავისუფლების წინა ღამეს
მზის დაბნელება
* * * (ისევ თბილისი მომაგონდება)
* * * (მორჩა არავის ველი)
ჩრდილი ჩინარის და აკაციის
საქართველო
* * * (სიკვდილს განვიცდი)
დაბრუნება სამუშაოდან
* * * (გუშინ ამ ხესთან ვიტკინე თითი)
* * * (წუხელ გული ნაღვლობდა)
ნარდი
* * * (კვლავ სიჩუმეა, დგება საღამო)
გამგზავრება
* * * (მძიმეა წამი)
* * * (მთაზე დავდივარ და ვგრძნობ ანთებას)
* * * (მიწა რუხია)
* * * (ასეა, ეს დღე მე ისევ მღალავს)
* * * (დღეს ავტირდები მე როგორც ბავშვი)
* * * (ღმერთო! მძიმეა მუდამ)
* * * (არ ვესალმები ამგვარ დროებას)
ქარიშხალი
ტრიოლეტი
* * * (იქით ხე არის, აქეთ კედელი)
* * * (დადგა მაისი)
საქართველო
* * * (იმედი არ ჩანს)
* * * (ფიქრმა თავის წრე შემოხაზა)
* * * (ელვარებს ისევ)
* * * (კელაპტარივით დგახარ)
დაბრუნება ნავთლუღიდან
ჩამქრალი ბაღი
* * * (ირგვლივ ღამეა ბნელი)
* * * (მე ისევ ციდან ველი ტაროსებს)
არღანი
* * * (დღეს თბილისისკენ მივალ მე ისევ)
* * * (ახლო ეზოდან არღნის ხმა ისმის)
* * * (მოწყენილია ეხლა თბილისი)
* * * (თმაგაშლილ ქალის მე დამდევს ლანდი)
* * * (მე გული არ მინახია)
* * * (სადღაც სამარეს ავსებენ მიწით)
* * * (რა სიმშვიდეა, განვლო ქარებმა)
* * * (დგანან ფიქრების რიგი)
სასაფლაოსკენ
გლეხთა სასახლე
ახლა ღამეა
* * * (თუ პოეზია მოიკრეფს ძალას)
* * * (ისევ ფანჯარასთან ვდგევარ)
ყაზარმა
* * * (არ მახსოვს კარგად)
* * * (ღამეს ათევდა)
* * * (დროა ძილისთვის)
* * * (დღეს ასე ცხელა)
* * * (ცისკენ ფრთას გავშლი)
მამის მოგონება
ლოდი
შარა
* * * (დიდო უფალო!)
ღმერთი
საქართველო
* * * (ნახევარია ორის)
* * * (თბილისის ნახვა კიდევ მსურს ერთხელ)
* * * (ელვარებს მზე შორს)
უბინაობა
ღამე
* * * (თითქოს ცოცხალი არ ვარ სრულიად)
* * * (შვიდია სრული)
* * * (ვარ ეხლაც კენტად)
* * * (შორს ჩნდება ბოლო)
* * * (იდგა ხე ქუჩის)
* * * (გემის აფრიდან)
* * * (გარეთ არიან)
თბილისი მთიდან
შემოდგომა
* * * (გესაუბრები)
* * * (აჰა, გათენდა, ოდნავ ნისლია)
* * * (ის ნაღვლიანი შეხედავს ზეცას)
* * * (აქეთ ჩემს გვერდით არავინ არ წევს)
* * * (დავივლი ქუჩენს)
* * * (თეთრი ქვა გდია)
ციხე
მზიანი დღე
* * * (ვესაუბრები)
* * * (ეს მხოლოდ მე ვარ)
* * * (ისევ საშინელ იღბალს მივყვები)
* * * (ეს დღე სიცოცხლის დასასრულია)
* * * (მოგწყურდა ყოფნა)
* * * (მოვშორდი ყველას)
* * * (ვგრძნობ ქვეყანას)
* * * (მე გამოვცალე ისევ ის თასი)
* * * (ღამეა ჩუმი, ღამეა მშვიდი)
* * * (მე შენ მამტყუნებ, - რაში)
* * * (ნელა მიდიან)
მტკვარის შრიალი განთიადზე
* * * (ფიქრი - ცეცხლია)
ავლაბარი
* * * (წავალ საყდარში)
სიცოცხლე
* * * (გულში დარდების შავი ჩრდილია)
* * * (ღამდება, გული რა იქნა აწი)
დილა სასაფლაოზე

ლიტერატურული წერილები

„დაისები“
ჩვენი მიზანი
ახალ სამყაროში
გალაკტიონ ტაბიძის საღამოს გამო

დღიურები

ჩემი დღიური

პირადი წერილები

ჩემო ძვირფასო დაო ზოზია!
ძვირფასო მეგობარო აკაკი!
ძვირფასო მეგობარო აკაკი!

სქოლიო

#socialicons>a span { top: 0px; left: -100%; -webkit-transition: all 0.3s ease; -moz-transition: all 0.3s ease-in-out; -o-transition: all 0.3s ease-in-out; -ms-transition: all 0.3s ease-in-out; transition: all 0.3s ease-in-out;} #socialicons>ahover div{left: 0px;}