„ნინო სადღობელაშვილი თანამედროვე პოეტია. არც ტრიბუნაზე დგას, არც შოუს მონაწილეა, არც ბარიკადებზე მებრძოლი, არც საყდრულ მყუდროებას შეფარებული განდეგილი. თანამედროვეა იმდენად, რამდენადაც ძნელ დროში ცხოვრობს, ძნელ დროს აღწერს და ცდილობს, ადამიანად ყოფნის პოეზია შეინარჩუნოს და აქციოს თანამედროვე ლექსად, რომელიც ახლა იწერება და დღევანდელობის ფერი აქვს მარადიული მემკვიდრეობის ნიშნით...“ (მარიამ წიკლაურის წინასიტყვაობიდან)
- ყდა
- თავფურცელი
- მშვენიერების უდაბურებაში ანუ ლექსადქმნადობის ლიტურგია
- * * * (ვტრიალებ აწმყოში)
- საზამთროები
- გამყიდველი
- * * * (ოთახში რომ მარტო ზიხარ და)
- ნეტარ არიან
- ყველის ამოყვანა
- * * * (ჩემო მეგობარო)
- დაგვიანებული სიმღერა ხვარამზეს
- გაგრძელება
- * * * (როგორ მინდა, ერთხელ)
- მეგობრისათვის
- ღამე
- ზამთარი
- თიბათვის მზე
- წერილი მამას
- სიყვარული
- მდინარეების სამდურავი
- ბავშვობის სახლი
- მთებს
- * * * (ისეთი დრო მოვიდა)
- სახედარი
- ჭირისუფლის სიმღერა
- მთიბველი
- კლდეები
- სიყვარულის ფერწერა
- გურამ რჩეულიშვილს
- ოქროს საათი
- ქორწილი
- ქვა
- გვირილა
- * * * (სული ჩემი განაპირა მდინარეა...)
- მარტორქის სიმღერა
- * * * (დედა, მიპოვე სულის ადგილი)
- თებერვლის ლექსი
- ფრთები და ხელები
- მიმბაძველთათვის
- ჩვენი სალამური
- * * * (უშენობას ვმარხულობდი)
- აივნის ბეღურები
- სიყვარული საყდრისა და კრავის
- 3 დეკემბერი
- ტვირთი
- მთამსვლელი
- ორსული
- სტუმრობა შობას
- ავტობიოგრაფია
- სიმღერა გუთნისდედას
- ქარისპირული
- * * * (ლექსებს ვეღარა ვწერ, დედოვ)
- შვილისთვის
- * * * (არ გამოფინო ტკივილის ფარდაგები)
- დედა მარიამს
- იავნანა
- მამა მდინარე
- ცისფერი პერანგი
- წარმოსახვა
- * * * (მთებზე გადმოდგება ჩემი ნანდაური)
- მძინარე
