კალათა

დეტალურად

ოთარ ჭილაძის ლექსების კრებული სერიიდან „100 ლექსი“. სერიაში გამოიცემა ქართული პოეზიის კლასიკოსთა კრებულები.
  • ყდა
  • თავფურცელი
  • * * * (ვაჟკაცური დამიდია ღმერთთან ფიცი)
  • * * * (ძალიან მალე იცლება ჭიქა)
  • * * * (მთას შევრჩი, როგორც ღრუბელი)
  • * * * (მეფეებივით ფიქრობენ მთები...)
  • * * * (მდინარის პირას, პატარა ტყეში)
  • მამა
  • * * * (მე ახლაც თვალწინ მიდგას ბათუმი)
  • კახეთი... რთველი
  • ძველი ლექსების კრემაცია
  • * * * (წვიმს. მოწყენილი და სველი კვამლი)
  • * * * (გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა.)
  • * * * (დე, ასე ქროდეს, ქროდეს და ქროდეს)
  • * * * (აი, გავიდა ეს წელიწადიც)
  • * * * (მიყვარხარ, როგორც გლეხს უყვარს მიწა)
  • * * * (მზად ვარ გისმინო და გემსახურო.)
  • * * * (მე მინდა შენს ლანდს ეს ლექსი ვუთხრა)
  • პორტი
  • * * * (მე ვარ ამ წუთას ყველაზე მაღლა)
  • ძველი სიმღერა
  • * * * (დედაა, რასაც პირველად ნახავ.)
  • * * * (გათავდა! უკვე ახლოა სახლი)
  • * * * (ალბათ ყველაფერს მოედო ხავსი)
  • * * * (დღესაც გრძელდება, დღესაც ასეა)
  • * * * (თვრამეტი მარტი, თვრამეტი მარტი...)
  • * * * (ამ სახლში ისევ უკრავენ შოპენს)
  • * * * (როდესაც ასე ახლოა გრემი)
  • * * * (მე ჩემს საყვარელ სიზმრებად ვთვლიდი)
  • * * * (მარინა! მაგრამ როგორ გაიგებ...)
  • * * * (მუშებს მოჰქონდათ სილა და კირი)
  • * * * (ოთახში ისევ ვიღაცა დადის)
  • * * * (ქალაქის თავში, ქალაქის ბოლოს)
  • * * * (სილაზე იწვა ქალი და კვალი)
  • * * * (მუქი, ძალიან მუქი ჩრდილები)
  • * * * (მინდორში ვდგავარ და ქორებს ვუსტვენ)
  • * * * (ყველა ტკივილი იძინებს ბოლოს)
  • * * * (ქუჩებში წვიმდა. მე ვიყავ მარტო.)
  • * * * (მე მოვითხოვე ღვინო და ვსვამდი.)
  • სექტემბერი
  • თოვლი
  • სარკე გარდაცვლილი მეგობრის ოთახში
  • სახლი
  • ზოოპარკი
  • * * * (ბავშვობა ერთი ბოლოა თოკის)
  • შემოდგომა ანანურთან
  • მარინას თოვლი
  • ბავშვი უკრავდა სტუმრების თხოვნით
  • ზამთრის პირველი დღე
  • ოთახი
  • გამოთხოვება
  • * * * (ბედნიერი ვარ. მადლობთ. ნახვამდის.)
  • ცა
  • * * * (... და აი, როგორც სველი ძაღლები)
  • გუბე და ღობე
  • * * * (რაც დასახარჯი არსებობს – ვხარჯავ)
  • * * * (სიკვდილი მოვა ადრე თუ გვიან)
  • მოხეტიალე კუნძული
  • * * * (ეს წელიც გაქრა, უკვალოდ გაქრა)
  • * * * (რომ დაინახო და გაგიხარდეს)
  • თბილისი
  • მთელი წელია
  • სინათლის ლეკვი
  • სიყვარული
  • მიწაზე მძიმე
  • ბიჭვინთა
  • ბავშვები
  • დაბადების დღე
  • ბაგრატის ტაძრის ნანგრევები
  • * * * (მსურს დაგიტოვო უნარი ხილვის)
  • * * * (აჰა, დაძრულან ხეთა ლანდები!)
  • * * * (ეს დღეც მთავრდება. დამთავრდა. მიდის...)
  • * * * (... და მაინც დიდი გზაა იქამდე)
  • * * * (ფერმკრთალ სარკმელში შემოდის ნელა)
  • საღამო
  • * * * (ვშორდებით, ყოველ წუთას ვშორდებით...)
  • * * * (უკვე გამოჩნდნენ ჭაღარა მთები...)
  • ჩემს ძმას
  • * * * (ვით ჯოხი ბრმისა – დაძაბული და მგრძნობიარე)
  • * * * (დაღლილი და ბებერი, მიდის მატარებელი...)
  • „ქართლის ცხოვრება“
  • * * * (მწარე იმედო და ტკბილო შხამო)
  • * * * (ვიდრე ხარ... ვიდრე გათოვს და გაწვიმს)
  • * * * (კვლავ იბეჭდება წყვდიადის ლუქით)
  • ბავშვის დაკრძალვა
  • * * * (შენა ხარ ჩემი ჯილდოც, სასჯელიც)
  • ლიკანი
  • * * * (მიყვარხარ, მაგრამ ამ სიტყვას დღემდე)
  • * * * (წამსვლელი თვითონ დგება და მიდის)
  • * * * (ეს ის ჟამია, როდესაც ხვდები)
  • * * * (მერჩია, სულ არ შეგხვედროდი)
  • გაბზარული ფირფიტა
  • მწვერვალი სიმდაბლისა
  • * * * (გამომიტანა ბუნებამ მსჯავრი)
  • დავიწყებული მოტივი
  • * * * (წვიმებიანი მიყვარს ზაფხული)
  • * * * (იყო დრო, როცა სხვები გარბოდნენ)
  • * * * (ხომ ხედავ, მერვე ათეულშიც გადავდგით ფეხი)
  • * * * (ვეღარ განკურნავს ჩემს ბებრულ წუხილს)
  • * * * (რაც არ ყოფილა, ის არც იქნება)
  • * * * (აღსასრულისკენ სამყარო მიქრის)
  • * * * (მე კარგად ვიცი, რას ველოდები)